Stale aktualnym problemem przemysłu środków spożywczych jest odbarwianie produktów, które jak np. cukier, powinny być bezbarwne. Szczególnie przy produkcji cukru rafinowanego ostateczne odbarwienie jest rzeczą bardzo ważną. Dawniej zastępowano je swego rodzaju samo oszukiwaniem ? dodawano nieco niebieskiego barwnika, który kompensował barwę żółtą. Dziś można otrzymać doskonale odbarwioną rafinadę produkowaną nawet z bardzo niskiej jakości surowców. I tu znów możemy zauważyć wyższy etap oczyszczania: odzyskiwanie zanieczyszczeń. Mianowicie, przy produkcji cukru z melasy na wymieniaczu ulegają zaadsorbowaniu cenne związki organiczne: betaina, pektyna, aminokwasy (głównie kwas glutaminowy). Studiując literaturę patentową, możemy znaleźć sporo ciekawych przykładów zastosowań wymieniaczy. Soki wielu owoców mają nieprzyjemny, cierpki smak i mogą być oddawane konsumentowi dopiero po bardzo silnym osłodzeniu. Znaleziono jonity, które mogą wymienić goryczkę na coś innego, przyjemniejszego w smaku, oraz zobojętnić kwas. Operując różnymi rodzajami wymieniaczy możemy odpowiednio zmieniać smak, ponieważ wymianie ulegają również i sole mineralne.
