Lekomania to proces, a nie stan, dlatego można wyodrębnić poszczególne fazy uzależniania się od leków. Po pierwsze, zaczynamy od eksperymentowania. Eksperymentowanie to stan, kiedy próbujemy różnych stanów, które są wywoływane przez leki. Szukamy nowości i nie wiemy co będzie czekało na nas za zakrętem. Jest to okres zażywania leku okazyjnie, od okazji do okazji. Kolejny stan to szukanie i używanie leku dla przyjemności. Jest to okres, kiedy zwiększa się już tolerancja na leki i szuka się większych dawek.
Następuje wtedy już tendencja do zamykania się w sobie, zawężenie kręgu znajomych, niepoznawanie nowych ludzi, niekiedy też występują stałe stany apatii, a także wzmożona drażliwość, która jest uciążliwa dla otoczenia, dlatego też chorzy niezbyt są skorzy w takich stanach do zwiększania kręgu swoich znajomych. Rezygnuje się w tym stanie ze swoich zainteresowań, zaczyna się organizowanie życia wokół leków. Następnie wpada się już w ciągu lekowe, a także doprowadza się do stopniowej swojej degradacji poprzez poczucie przymusu przyjmowania leków.
