Znajomość języków obcych jest w dzisiejszych czasach obowiązkowa. W dobie powszechnej globalizacji i międzynarodowej komunikacji potrzeba znalezienia na bezproblemowe porozumienie jest jak najbardziej uzasadniona. Ludzie niejednokrotnie podejmowali już próby stworzenia sztucznego języka, którego z łatwością mógłby się nauczyć każdy człowiek na świecie. Idea, choć szczytna, nie przyjęła się i obecnie języki takie jak esperanto, wolapik czy interlingua są raczej ciekawostką, niż praktycznym narzędziem wykorzystywanym na co dzień. Nie jest zresztą zjawiskiem nowym, że jeden język powstały w naturalny sposób zaczyna wieść prym nad innymi. Dokładnie tak samo było z łaciną jeszcze parę wieków temu, następnie z językiem francuskim, a obecnie – angielskim.
Każdy z nas potrafi powiedzieć przynajmniej parę zdań po angielsku, większość zapewne zna ten język w stopniu średnim lub bardziej zaawansowanym. Stykamy się z nim niemal na co dzień, mówimy, że znamy angielski – ale co tak naprawdę wie o nim przeciętny Polak?
Angielski i jego rodzina
Język angielski należy do grupy języków germańskich, a tak dokładniej – zachodniogermańskich. Oznacza to, że inne najbliżej spokrewnione z nim języki to… niemiecki, niderlandzki i jidysz. Co ciekawe, najbliższe mu języki pod względem geograficznym – irlandzki, walijski, szkocki i bretoński – diametralnie się od niego różnią i należą do zupełnie innej grupy języków celtyckich. Nomen omen silny wpływ i dominacja języka angielskiego sprawiła, że języki te są już bardzo rzadko używane, a wręcz grozi im wymarcie. Dla przykładu języka irlandzkiego na co dzień używa jedynie 77 000 osób, choć Irlandię zamieszkuje ponad 4 500 000 mieszkańców. Sytuacja ta może być przestrogą dla użytkowników innych języków, do których coraz namolniej wdziera się angielski. Prawdopodobnie nawet nie zdajemy sobie sprawy, jak często codziennie korzystamy z zapożyczeń. Pominę słowa tak oczywiste, jak np. „komputer” czy „media”, ale warto zauważyć, że nawet tak powszechne słówko jak „fajny”, pochodzi od angielskiego „fine”.
Nieangielski angielski
Jak już wspomniałam, angielski stał się dla nas językiem powszednim. Trzeba jednak zauważyć, że częściej posługujemy się jego amerykańską wersją, tzw. „american english”. Jest to związane z amerykańską dominacją w mediach, popularnością amerykańskich filmów, muzyki, itd. Co ciekawe, american english jest bardziej konserwatywną odmianą angielskiego, niż british english. Wynika to z faktu, że emigranci przybywając do USA uczyli się języka ze stojących w miejscu podręczników, natomiast angielski na Wyspach ciągle ewoluował. Wynikiem tego jest fakt, że amerykański akcent i słownictwo są o wiele bardziej zbliżone do języka, jakim posługiwał się Szekspir, niż te, które możemy usłyszeć od królowej Elżbiety.
