Należą do nich: dopamina, noradrenalina i adrenalina, wydzielane głównie przez komórki chromochłonne rdzenia nadnerczy, zwojów nerwowych, w niewielkiej ilości również przez neurony oun. Biosynteza amin katecholowych przebiega od tyrozyny poprzez dopaminę, noradrenalinę do adrenaliny. Okres półtrwania adrenaliny i noradrenaliny wynosi 15—30 sekund. Poziomy ich we krwi są bardzo zmienne. Aminy katecholowe działają za pośrednictwem tzw. alfa- oraz beta-receptorów. Adrenalina pobudza zarówno alfa-, jak i beta-receptory. Noradrenalina w warunkach fizjologicznych pobudza głównie alfa-receptory, a na beta-receptory wpływa tylko w bardzo dużych stężeniach. Wynik działania amin katecholowych można znieść przez zastosowanie leków blokujących. Adrenalina powoduje: skurcz naczyń krwionośnych skóry, błon śluzowych, naczyń wieńcowych serca, przyspieszenie czynności serca, zwiększenie objętości wyrzutowej, wzrost ciśnienia skurczowego krwi, pogłębienie i przyspieszenie oddechów, rozszerzenie oskrzeli. Pobudza glikogenolizę, zwiększając glikemię oraz lipolizę, powodując wzrost poziomów FFA. Dopamina wywiera działanie na oun, zwłaszcza na jądra podstawy mózgu, hamując wydzielanie insuliny, działa słabo inotropowo i chronotropowo na układ sercowo-naczyniowy. Wskazania do stosowania amin katecholowych są bardzo ograniczone.
