Rowy jako urządzenia melioracyjne

Rowy odwadniające przejmują wody opadowe spływające po powierzchni, jak również nadmiar wód odsączonych z gruntu i odprowadzają je do większych cieków, a następnie do rzek. Rowy nawadniające buduje się celu doprowadzenia wody na dany teren i w ten sposób uzupełnienia jej niedoboru w glebie. Jeśli rów służy jedynie do doprowadzenia wody, nazywamy go doprowadzalnikiem. Stosuje się też rowy odwadniająco-nawadniające, np. w terenach dolinowych o małych spadkach, użytkowanych jako trwałe łąki lub pastwiska, szczególnie na glebach torfowych. Rowy te w pewnym okresie, np. wczesną wiosną lub po długotrwałych opadach, odprowadzają nadmiar wód, a w innym okresie, np. latem, po zamknięciu zastawek, są napełniane wodą, która przesiąka do sąsiadującego łanu i uzupełnia zapasy wody w glebie. Rowy w przekroju poprzecznym mają kształt trapezu. Dno rowu ma najczęściej szerokość 50 cm. Boki rowu, tzw. skarpy, są nachylone najczęściej w stosunku 1:1 lub 1:1,5 natomiast w glebach luźnych nawet 1:2. Chodzi o to, by skarpa pod wpływem wody nie uległa rozmyciu. Skarpy rowów umacnia się darniną iub obsiewa trawami. W sieci melioracyjnej występują rowy osączające i rowy zbiornicze. Szerokość dna rowów osączających wynosi 0,5 m.